Landje verkassen, Noorwegen / Zweden.

27 juli 2018
Landje verkassen, Noorwegen / Zweden.
Vanmorgen waren we vroeg uit de veren. De weersvoorspelling is boven de 30 graden. En we moeten verplaatsen. Ons verblijf in Noorwegen zit er op. We gaan verkassen naar Zweden en gaan zuid over. Want we willen op een relaxte manier huiswaarts reizen. Dus verdelen we de kilometers over de resterende dagen. Het relaxt vakantie houden bevalt ons goed, dus dat houden we erin. En op deze manier kunnen we op tijd ons kampement voor de rest van de dag opzetten. Eerst werd koers gezet richting Zweedse grens. We komen ook door een heel ander gebied. Het is dun bevolkt, heuvelachtig en er is al heel veel bos. Riviertjes doorsnijden dit gebied. Normaal gesproken allemaal snel stromend, nu staat er bijna geen water in. Bij Sandvika gaan we de grens over. We kiezen voor de toeristische route. Al snel betekent dat, dat het asfalt ophoudt en we op een gravelweg komen. Een soort “ Braamstruiks binnenpad “. Hier zijn we wel even zoet mee. Deze weg gaat langs het Kallsjon, een heel groot meer. We komen uit op de E14, we zijn weer in de bewoonde wereld. In Jarpen wordt proviand en een voetbalveld , hij doet er alles aan om het de mensen naar de zin te maken. sneutertje ingeslagen. Daarna zoeken we de rust weer op via weg 321 ten westen van het meer Storsjon. Bij Oviken vinden we een camping. Deze maakt deel uit van de plaatselijke voetbalvereniging. Het ziet er allemaal keurig uit. We maken gebruik van de doucheruimtes van de club. Keuken en kantine zijn ook beschikbaar. Helaas niet de tap. Deze zou met deze temperaturen niet misstaan en zeker niet ongebruikt gebleven zijn! De terreinknecht, een overvriendelijke Zweed bezorgt Moyra een leren knikker. We mogen op het net gemaaide voetbalveld een balletje trappen met Moyra. Naast een Deens gezin zijn wij de enige kampeerders. Tijdens een wandeling bezorgt hij ons onderweg een koud blikje Fanta. Dat als tegenprestatie voor een Hollands kaasje. Het is hier heerlijk toeven in de schaduw van de bomen met water in de buurt. In het zonnetje wordt de temperatuur wel heel hoog. We hebben hier tot laat in de avond buiten gezeten. We wilden kijken of we nog iets mee konden pikken van de maansverduistering. Maar die was aan Nederland en België voorbehouden. Dus hebben we om 24.00 uur, het was nog steeds licht, voor onszelf het licht maar uitgedaan door de oogjes te sluiten. Welterusten.