De Deense “ Margriet route “
Door: Bram
03 Augustus 2018 | Nederland, Katwijk-Midden
2 augustus 2018
De Deense “ Margriet route “
Het is ongekend, ook vanmorgen zochten we al de schaduw op om te ontbijten. Het campingleven kwam rustig op gang. Onze overbuurmannen, de getatoeëerde meneer 1 en Kenny Rogers waren nog in geen velden of wegen te bekennen. Daar zou het nog wel even duren voordat er weer leven in de brouwerij zou komen. Wij waren klaar voor onze route. Als eerste zouden we Christiansfeld aandoen. Dit oude “ Hernhuttersdorp “ staat op de Unesco lijst. Maar wij troffen het niet. Het oude gedeelte van het stadje was volgestouwd met tenten en kraampjes voor het jaarlijkse wijnfeest. En alle straten stonden overvol met auto’s. Dit bracht ons niet wat wij ervan verwacht hadden naar aanleiding van de beschrijving in het boekje over de route. Voor Moyra bracht Christiansfeld ook niet wat zij ervan verwacht had. Zij trapte op of werd gestoken door een insect. Hier had zij echt last van. Een pilletje bracht uitkomst. Vervolgens raakten wij al snel de wegbewijzering van de route zoek en hebben wij onze eigen route gereden. Af en toe doemde er nog een vignet van een “ Margriet “ op maar op dat moment waren wij de route al vergeten. En toegegeven wij hebben zelf ook niet echt ons best gedaan. Zo scharrelden wij vanuit Denemarken Duitsland in. In Missunde zochten wij de camping aan de Schlei op. Maar dat was een misrekening. De camping was veranderd in een verlaten stuk grond met het gras en onkruid dat weelderig gegroeid was. Dus er zat niet anders op dan een volgende camping te zoeken. Dat werd de Lindaunis camping in Lindau, een eindje rijden verderop. Camping overvol, met nog net een plekje voor ons over. De temperatuur was inmiddels gestegen en wij hadden een terras gezien. Hier zijn wij snel naar toegegaan en hebben zo’n echte koude kledder bier besteld. Zo’n glas waar je maar net aan overheen kijkt. Dit ging er best in. En nu we toch op de Duitse tour waren, hoorde daar ook zo’ n overheerlijke schnitzel bij. Na alle Zweedse koteletten smaakte dit ook weer heerlijk. Voor de rest van de dag was ons maagje gevuld. We konden zittend in de buitenlucht de avond doorbrengen. Je hoort ons niet klagen.
De Deense “ Margriet route “
Het is ongekend, ook vanmorgen zochten we al de schaduw op om te ontbijten. Het campingleven kwam rustig op gang. Onze overbuurmannen, de getatoeëerde meneer 1 en Kenny Rogers waren nog in geen velden of wegen te bekennen. Daar zou het nog wel even duren voordat er weer leven in de brouwerij zou komen. Wij waren klaar voor onze route. Als eerste zouden we Christiansfeld aandoen. Dit oude “ Hernhuttersdorp “ staat op de Unesco lijst. Maar wij troffen het niet. Het oude gedeelte van het stadje was volgestouwd met tenten en kraampjes voor het jaarlijkse wijnfeest. En alle straten stonden overvol met auto’s. Dit bracht ons niet wat wij ervan verwacht hadden naar aanleiding van de beschrijving in het boekje over de route. Voor Moyra bracht Christiansfeld ook niet wat zij ervan verwacht had. Zij trapte op of werd gestoken door een insect. Hier had zij echt last van. Een pilletje bracht uitkomst. Vervolgens raakten wij al snel de wegbewijzering van de route zoek en hebben wij onze eigen route gereden. Af en toe doemde er nog een vignet van een “ Margriet “ op maar op dat moment waren wij de route al vergeten. En toegegeven wij hebben zelf ook niet echt ons best gedaan. Zo scharrelden wij vanuit Denemarken Duitsland in. In Missunde zochten wij de camping aan de Schlei op. Maar dat was een misrekening. De camping was veranderd in een verlaten stuk grond met het gras en onkruid dat weelderig gegroeid was. Dus er zat niet anders op dan een volgende camping te zoeken. Dat werd de Lindaunis camping in Lindau, een eindje rijden verderop. Camping overvol, met nog net een plekje voor ons over. De temperatuur was inmiddels gestegen en wij hadden een terras gezien. Hier zijn wij snel naar toegegaan en hebben zo’n echte koude kledder bier besteld. Zo’n glas waar je maar net aan overheen kijkt. Dit ging er best in. En nu we toch op de Duitse tour waren, hoorde daar ook zo’ n overheerlijke schnitzel bij. Na alle Zweedse koteletten smaakte dit ook weer heerlijk. Voor de rest van de dag was ons maagje gevuld. We konden zittend in de buitenlucht de avond doorbrengen. Je hoort ons niet klagen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
